Kinderen onder de vijf jaar lopen het meeste risico op de Spoedeisende Hulp (SEH) te belanden door verdrinking. Met name kinderen van 1 en 2 jaar oud. Ongelukken gebeuren vooral in en om huis; in een opblaasbaar zwembadje of een vijver, en soms in bad. Maar ook in buitenwater (bijvoorbeeld in een meer of sloot) komt het helaas regelmatig voor dat een kind (bijna) verdrinkt. Het gaat hierbij vaak om kinderen die nog niet kunnen zwemmen en die ook nog te jong zijn om te leren zwemmen. 

Verdrinking gaat geluidloos en snel

Wanneer we vragen naar de toedracht van verdrinkingsongevallen bij jonge kinderen, blijkt opvallend vaak dat de ouders op dat moment even niet in de buurt van hun kind waren. Dit lijkt dan ook een belangrijk aangrijpingspunt voor preventie. Want kinderen van deze leeftijd kunnen snel en ongemerkt verdrinken, zelfs in een heel klein laagje (van 10 cm diep) water. Veel ouders weten niet dat kinderen zonder geluid verdrinken, en merken het niet op. Ouders denken dat een kind gaat spartelen en schreeuwen als het kopje onder gaat, maar dat gebeurt niet. Ze zakken geluidloos onder water.

Onderschatting door ouders

Ook onderschatten ouders hoe snel hun kinderen bij het water kunnen komen. Kinderen tot 4 jaar spelen in de directe omgeving van hun eigen huis, of het huis waar ze op bezoek zijn. In Nederland is er binnen een straal van 100 meter om een woning, bijna altijd water aanwezig. Jonge kinderen kunnen nog niet zwemmen en niet zelfstandig uit het water komen, dus moet voorkomen worden dat zij per ongeluk in het water terechtkomen. Niet alleen door technische aanpassingen, zoals het plaatsen van hekken. Ook toezicht houden is heel belangrijk.